شاخص امنیت سایبری ایران در منطقه در شرایط خوبی قراردارد. در زمینه دانش و تکنولوژی نیز وضعیت نسبتاً خوبی داریم اما نکته مهم این است که موقعیت خیلی خاص ایران آن را از سایر کشورها متمایز می‌کند. به عقیده من، ما در وضعیت جنگی هستیم. از وقتی که انقلاب اسلامی پیروز شد ما در ابتدا جنگ تحمیلی را داشتیم و بعد موضوع تحریم های اقتصادی پیش آمد و اکنون حملات کشورهای دیگر به ایران از جنس جنگ سایبری هستند؛ پس با این وصف هرچند که در مقایسه با کشورهای منطقه در وضعیت مناسبی هستیم اما وضعیت ما مطلقاً وضعیت مناسبی نیست. فکر می کنم که اکنون باید نگاه مدیران ارشد کشور به این مسئله باشد که ما در جنگ سایبری بسر می بریم. اتفاقی که در حوزه جنگ سایبری می افتد و در آن اطلاعات بسرقت برده می شود، مثل استاکس نت، به این روال است که شاید ما حتی از آن خبردار نشویم. وقتی کسی وارد سایت شما می‌شود و آن را دیفیس می‌کند درواقع دارد به شما درباره سطح امنیت سایت تان هشدار می دهد و اصلاً باید از او قدردانی کرد؛ اما کسی که جاسوسی می‌کند ممکن است چندسال مشغول این کار باشد و شما حتی متوجه نشوید. در خبرها دیدیم که پلیس فتا اعلام کرد فردی را دستگیر کرده که اطلاعات چند سازمان را برداشته و به آنها دسترسی یافته است و اینجاست که جنگ سایبری آغاز می شود.
من معتقدم که شما در حمله سایبری حتی ممکن است که از همسایه خودتان هم آسیب ببینید و فقط خارج از مرزها را شامل نمی شود. همین شخصی که داخل کشور این کار را انجام داده و دستگیر می شود دارد به نوعی به جنگ سایبری ما می آید. کاری که ما باید در این نقطه بکنیم این است که در کمترین زمان و در لحظه بتوانیم این اتفاقات را پاسخ دهیم یا بتوانیم آنها را دفع یا شناسایی کنیم. اجازه ندهیم حمله ای که در حال رخ دادن است به اطلاعات حیاتی ما دسترسی پیدا کند.
اگر اتفاقات و حملاتی از همان دست که چند ماه قبل شاهد بودیم، ادامه پیدا کند بحث از بین رفتن اعتماد عمومی به بخش سایبر اتفاق می افتد و این برای ما بسیار خطرناک است. به نظر من این حمله های اخیر جز اینکه شوخی بچگانه ای بیش نبود تکرار آن باعث از دست رفتن این اعتماد می شود. این اتفاق هزینه زیادی برای کشور خواهد داشت. حمله به خاک هر کشوری باعث می شود که مردم آن برخیزند و دفاع کنند اما مردم در حمله سایبری، فضاها و زیرساخت های خودشان را از دست می دهند و چشم امیدشان به کارشناسان کشور است و اینجا آسیب چندین برابر است. اگر بخواهیم از منظر دیگری به موضوع نگاه کنیم باید ببینیم ما در فضای کلان کشور چقدر برای جنگ سایبری برنامه ریزی کردیم؟ مدیران اجرایی ما چقدر با سیستم های مدیریتی آشنا هستند؟ مدیران کلان ما چقدر در این مورد تصمیم سازی کردند؟! مدیران کلان ما برای موقعیت جنگ سایبری چه تصمیماتی دارند؟! نزدیک به 40 سال از انقلاب گذشته و 8 سال جنگ داشتیم و می‌بینیم که هرسال کشور یک برنامه منظمی را به بخش دفاعی اختصاص می دهد و با تکنولوژی‌های روز دنیا همگام است و بودجه مشخصی را برای آن تدوین کرده است اما برای جنگ سایبری چقدر برنامه دیدیم و چه اندازه به آن توجه کردیم؟!